Platon’un “Devlet”indeki “Mağara Alegorisi”

Siyaset felsefesinin temel metinlerindendir. Bir mağarada zincirlenmiş ve sadece duvardaki gölgeleri gören mahkumları anlatır. Bu mahkumlar, gölgeleri “gerçek” sanırlar. Biri zincirlerinden kurtulup dışarı çıkar ve gerçek dünyayı (Güneş’i, yani “İyi İdesi”ni) görür. Geri dönüp diğerlerine gerçeği anlattığında, ona inanmazlar. Bu, “gerçeği” ve “ideal devleti” bilmeyen toplum ile onu bilen “filozof-kral” arasındaki ayrımı temsil eder.